Anyare?

Antare? Haha. It's been sooo long since I've posted an entry here. Well, andaming nanyare. Hahaha. October, waley. November, emo-emohan. Layu-layo ang peg. at baliw-baliwan. siama na natin yun. Haha. Sabi ko hindi ako sasama sa mga ganap this december as part og pagtitipid sana. adn pagiging emo. But then, hindi ko din napigilan. Naawa naman ako sa sarili. at tingin ko yun ang kailangan to heal my insanity. Soul-searching na naman ang peg.. at who i am and whio i want to be na naman kasi ang drama ko.

So ayun, just last weekend, nag-gowra kami to watch L's concert. Di naman talaga part ang pagpunta sa Central. Akala ko hindi na tuloy, pero keri lang. Masaya naman. Feeling ko naging ok ako. Haha. At ito, nabwisit an naman ako sa sartili ko pala dahil kay R. Utang na loob gusto ko na ring amgmove on. Kayalangan ko nang ilet go ang maga masasayang memories at ang mga agnap na paras a kain ay may possibilities at hope. Pag naghohold ako, mukha langa kong aggo. Haha. So dapat keber na talaga. Move on na talaga. At utang na loob, nakakadiri lang isipin. Hindi ka niya amrerespeto, hindi ka niya appalahagahan. Mamaliitin ka lang niya. :0 Kaya, NO. Fleeting lang lahat ng kasiyahan na naramdaman ko, at panghighschool lang talaga ang peg kaya mas nakakaiirita! Hahaha. Kaya, shet, mairita nka an alng my dear self ahnggang sa may dumating na talagang tinakda ni lord god.