Oportunista o Adventurer?

Iniisip ko kung sa ka bang Oportunista o Adventurer. Minsan kasi naiiba ang konteksto ng mga salita gamit ang mga kategorya o depinisiyon na hindi naman dapat isinasama at sadyang naikategoryang social construct lamang.

Iniisip ko kung Opurtunista o Adventurer ka. Nasa hitsura ba para masabi kung alin ka sa dalawa? Sa katunayan, nagagamit na ang pisikal na anyo sa mga bagay bilang bayatan ung maaari mong gawin ang mga bagay. Hindi niyo ba napapansin? Sa mga establishments, kapag pipili kayo ng make-up, pag hindi kagandahan o hindi kayaman nag pisikal na hitsura ng customer, hindi gaanong binibigyan ng pansin ng sales lady ang customer. Inaakala nila na hindi nila ito kayang bilhin. Ngunit kung mukhang mayaman na ito (sa kutis, sa pananamit, sa buhok, sa pagsalita) biglang magiging maamo ang ilang mga sales lady sa customer.

Iniisip ko kung Oportunista o Adventurer. Sa mga pagkakataong nakagawa ng mali ang isang tao. May mga perspektibong hindi kayang gawin ng isang mabango, guwapo/maganda, matinong tao ang mga masasamang gawain. Kung papipiliin ka ba sa dalawang tao, saan ka matatakot? Sa lalaking mabango, maayos ang pananamit, may hitsura o sa lalaking, nakasando/shorts lang, hindi maayos ang buhok, hindi nakaligo ng 3 araw o mas higit pa? Hindi niyo alam mas makasalanan pala ang lalaking mas pinili niyo. (Tiyak mas pinili niyo ang mabango.) Laging mas pinagbibintangan, kinukutya ang mga taong nasa hindi mabuti at magandang side ng mundo. Hindi ba't nagiging kakatawa na lang ito sa atin? Sa emdia pa lamang, kitang-kita ito. Hinding-hindi maitatanggi. Sa Gandang Gabi Vice, kahit na ang layunin ng palabs ay magpatawa. Ngunit ang pinaghuhugutan ng kakatwanan ay ang mga histura ng mga taong hindi naayon sa mata nng nakararami. Pag pangit ka, hindi ka pwedeng magsuot ng maayos na damit. Pag pangit ka, ipapamukha pa sayo na hindi ka bahagi ng istandard ng lipunan. Face the truth? Siguro nga.

Read More

Why should I be happy?

Being negative, bitter, depressed, angry, jealous and all doesn't help. I'm really aware of that; however,it just slipped off my mind-focusing more on what I don't have, where did I fail, and who I am not now. I recently realized why not look on the positive things that I have now. I have a good loving family. I have my friends. I have my job from which I earn good. I am not stressed. I can do a lot of things before work. I can buy what I want. I can eat what I want. I quite have good friends at work. I have no evil bosses. Stuffs like that. So what could I ask for more? Really.

I just need to stop complaining about things and comparing myself to other people who I think has a more fulfilling job than I have. Besides, it's really hard to find a job! So move on! Go with zeh flow my dear self! ALWAYS TRY TO BE POSITIVE. LOVE YOUR OWN. LOOK AT THE BRIGHT SIDE. :)

Read More

Happy Weekend

I just had 3 entries before I sleep and this one will be my 4th and the last one. Ok. Maybe I'm quite overwhelmed writing posts. I just want to express my happiness for the last entry for the day (my day). I bought something for our home, for our room rather. I just bought a computer table and a cabinet for our room! Fulfilled! Thanks for the moolah from (insert where I'm working here). Though, I wasn't doing anything for the company up until now, I still earned for my own and bought something not only for myself but for my family. :) I can see that my sister is too happy to listen to music because of the Creative speakers that I also bought. She turns on the speakers and listen from Jango everytime before she hits the hay. I can also see that my mudra is happy for the space that the new furns has contributed to our room. :) Yay!

More soon! Work Hard! Earn Hard! Be happy! :)

Read More

I Just Didn't (Usapang Timbang)

Funny, it is. I also wrote this entry last week while being persistent to lose weight. Not even a week has just passed and I'm already eating four times a day during working hours. Ack! Hope we'll have assignments to do soon so I won't get bored and impulsively buy something from our pantry. :(

Kailangan kong magbawas ng timbang dahil:

1. Dahil gusto ko.

2. Para mapatunayan kong kaya kong pumayat

3. Para magulat ang madlang pipol

4. Para makahanap ng pag-big

5. Dahil pinaniniwalaan kong ito ang paraan para ipakita na mahal ko ang sarili ko

6. Para maging healthy na din ako.

Read More

Madramang Resulta ng Punyetang Sistema

Hi! I made this entry last week on one of my blogs (thoughts.com) and I find it really emotional (LOL) and interesting. And so, I've decided to post it here for the sake of showing myself, my idea, my concurrent emotion. :p

Self-pity. Siguro nga hindi magandang maging ugali ang ganito ngayon. O kahit kailan. Pero ano pa nga bang mararamdaman mo kung pakiramdam mo pinagkakaisahan ka ng mundo ngayon. Siguro hindi ganoon kalala. Pasalamat na kung gayon. Pero sa aspeto ng buhay kong ito. Nagkakaisa nga mundo. O hindi? O sadyang ako lang ang may kakulangan. Ewan.



Dumaan ako sa kung saan ako nag-aral ng highschool. Dalawang batchmate ko (Batch '06) ang nakadisplay ang mga mukha sa labas ng building. Cum laude ng Mechanical Engineering. Top 8 sa sa Board Exam ng Civil Engineering. Sa katunayan, ang galing nila. O sige, sa katunayan, hindi ako makapaniwala. Pero siguro nagkaisa ang mundo para sa kanila (sa positibong paraan). At sadyang magaling sila sa napili nilang larangan. Buti pa sila. Ako, hindi ko alam hanggang ngayon ukng ano ba itong tinahak ko at kung ano ba dapat ang tinahak ko, kaya ngayon litong-lito sa tatahakin kong landas. Sabihian na natin alam koa ng gusto ko. Tulad na lang sa mga nasabi ko sa Google Plus noong mga panahon na bigo ako. Alam kong may pagkukulang ako. Pagkukulang ko ba o dahil hindi ako sinanay para sa ganoong larangan? O hindi kaya, may kulang talaga sa akin na hindi nahubog kaya't kahit anong kagutuhan ko, hindi ko talaga maipipilit. Ang swerte ko na. Andoon na ako. Pero napakawalan pa. Hindi ko alam kung tadhana ba ang may pakana o ako? May kulang ako. Oo. Pero binigay ko ang lahat ko. At hindi na ako nabigyan pa ng pagkakataon para sa gusto ko, para sa pangarap ko. Lagi na lang akong bigo sa career. Lagi na lang akong talo. Lagi na lang akong may pagkukulang. Lagi na lang may mali. Andun na. Pero nawala pang lahat.

Pagkakita ko sa mga mukha ng mga ka-batch ko, naramdaman ko ang pagkatalo. Ewan. Hindi naman ako talong-talo. Pero, cum laude rin ako. Pero hindi ako nabigyan ng ganon. Naalala ko ang is akong kaibigan mula s amga insesitibo kong mga hanay ng kaibigan. Bakit nga ba ako cum laude, pero wala ako sa mga hanay ng magagaling sa DPS. Cum Laude nga ako, may honors tulad ng ilang mga kaibigan ko. Pero bakit wala ako sa larangan na pangarap ko tulad nila? Nasa larangan ako na hindi alam ng ga madla, na binababa ng mga madla. Iniisip ko na lang, ok lang. Basta sa ngayon nabibigay ko s asarili ang mga luho ko. Wala silang pakialam. Mga putang ina nila. Putang ina kasi ang sistema. Putang ina ang istandards ng mga tao na gawa ng kapatalismong punyeta. Putang ina. Putang ina.

Kasalanan ko ba? O putang ina lang talaga ang lahat? Ewan. Ewan. Putang ina, ginagawa akong baliw nang hindi masalat na sistema ng kapitalista. Bakit kailangan mong sumunod sa itinakdang mga katangian ng mga putanginang kapitalista? Hindi ba pwedeng magpakatao na lang? Ano pang naging tao tayo kung hindi tayo magpapakatao?

Pero baka nga may pagkukulang ako sa sarili. Pwede namang isabay ang pagiging makatao at pagpapakatao habang nsumusunod sa bulok na sistema, habang nagtatrabaho sa pangarap mong larangan. Tang-ina. Kasalan ko 'to. Hindi lang talaga malakas nag loob ko. Kulang talaga ako sa mga skills na kailangan para sa gusto kong larangan. Yun lang ang napatunayan ko, dapat nasanay na ako sa ganoong larangan para nakapasok ako. Pero hindi kami mayaman, hindi ako laki sa isang banda ng buhay. Hirap na makialam sa hidni mo alam na pamumuhay at kaalaman. Hindi pwedeng isabay ang pagpapanggap sa gusto mong gawin na larangan. Ahhh. Ang hirap talaga. Leche.

Andami nang naganap na drama. At ang sulat na ito ay isa lamang sa mga naisip, naisulat, at nabanggit na dramang resulta ng punyetang sistema

Read More

Welcome Me!

I just decided to make my own blog. Though I have started to blog even before, it was random, scattered and all. This will be by "new" blog, no holds barred. Open for all. My blogs before this one have different privacy settings. And as I have said, this one will likewise be an open book-my rants, my happiness, my everyday, my voice, my mind and what not. So hello! Welcome Me!

Read More