Napanaganipin na naman kita. Tayo na daw. Grabe yung feeling. Parang totoo. Sa panaginip ko, iniisip ko totoo at sana nga hindi yun panaganip. Kasi ang saya. Pero nagggisng ako, panaginip lang lahat.
Hindi na gusto ng utak ko. Bumigay na ako. Sabi nga sa kanta, "Set me free, Let me be, I don;t wanna fall into the moment of your gravity.." Pero hindi, bumabalik pa din ako sayo. Sayo, wala nang iba. Nakakaisip na ako ng mga dahilan kung bakit hindi, right love, wrong time o di kaya'y clash of personamlity pero sa puso ko meant to be padin tayo. Ikaw ang gusto ko. Gusto pa din kita.
Sinabi mo sa panaginip ko na nagpunta ka pa sa simbahan sa Paranaque para sa siang patron para ipagdasal, naconfirm mo na hindi ka bading, that you're straight as hell. At natawa ka pa sa tumawag sayo na bakla ka. Kasama mo daw yung mga kaibigan mo. Si ranier ang pinakatumatak sa akin, But his not familiar at any levels, at any sense.
Sana totoo. Sana confused ka lang. Sana gusto mo din ako. Sana mangyari yung pasimpleng hawak ng mga kamy natin. Yung paguusap natin na ikaw yung nangunguna. Sa fb, gusto ko din daw tanungin kung totoo ba yung nangyare, kung tayo na ba. Pero hindi ko na rin natanong.
Bakit? Bakit ganun? Ang sarap pero imposible. Hanggang panaganip na lang ba ito?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Discover and Uncover: Close Encounters of the Que Kind. Powered by Blogger.
0 comments:
Post a Comment